Τετάρτη 4 Ιουνίου 2008

Mήνυμα προς το Υπουργείο Παιδείας




Πριν από λίγο καιρό η αδερφή μου γράφτηκε σε φροντιστήριο γαλλικών. Το γεγονός αυτό έκανε ακόμη περισσότερο ορατό το δικό μου λάθος να αρχίσω πριν από πολλά χρόνια γερμανικά και όχι γαλλικά. Τα γαλλικά αγαπητοί αναγνώστες - ναι και στους δυο σας μιλάω -είναι μαζί με τα αγγλικά οι γλώσσες τις οποίες πρέπει να γνωρίζει ο κάθε φανατικός αναγνώστης δυτικών κόμικς.





Η γαλλόφωνη παραγωγή κόμικς είναι τεράστια και η θεματολογία της κάνει την αντίστοιχη αγγλόφωνη να δείχνει όχι απλώς φτωχή αλλά άστεγη στους πέντε δρόμους μην έχοντας στον ήλιο μοίρα. Και εγώ ζηλεύω που δεν έμαθα γαλλικά. Ρε μπας και είναι καιρός να ξεσκονίσω ότι λιγοστά είχα μάθει στο σχολείο και να γραφτώ και γω φροντιστήριο; Να, αυτό και αν είναι ένα εκπληκτικό επιχείρημα πως τα κόμικς σε σπρώχνουν στην μόρφωση.

Δευτέρα 2 Ιουνίου 2008

Astonishing...Morrison

Kαι ενώ το μεγάλο γεγονός των ημερών φαίνεται να είναι ο επίλογος του του Whedon στο Giant Astonishing X-men το δικό μου βλέμμα είναι συγκεντρωμένο σε άλλον συγγραφέα. O λόγος για τον Grant Morrison που έχει βαλθεί να σκοτώσει τις δυο πιο εμβληματικές φιγούρες της DC!

Τώρα θα μου πείτε τι κάθεσαι και συγκρίνεις. Κι εγώ θα πω κάτι έπρεπε να γράψω σε αυτό το blog που το έχω ψιλοεγκαταλείψει και έγραφα πιο συχνά αν είναι δυνατόν όταν ήμουν στον τιμημένο και ένδοξο ΕΣ! Και με έπιασε η πρεμούρα γιατί βλέπω πολλά δάκρυα για το τέλος του Astonishing αλλά όχι για τους σωστούς λόγους, δηλαδή που φεύγει ο Whedon από την σειρά στην οποία έβαλε μια προσωπική σφραγίδα αλλά επειδή λέει η Κίττυ θυσιάστηκε. Ε, σόρι αλλά με αυτόν τον τρόπο δεν χρειάζεται καν νεκρανάσταση όπως στην Buffy πχ, αρκεί μόνο ψυχολογική υποστήριξη όταν την σώσουνε. Έκανε και μεγάλη χάρη στην Μάρβελ o Whedon. Όχι τίποτα άλλο, η νεκρανάσταση έχει γίνει κάτι σαν κλισέ σε αυτό το σύμπαν. Ούτε ο Μπάκι δεν μένει νεκρός.



Έχουμε λοιπόν από την μια το Αll Star Superman, όπου ο Μorisson παρέα με τον Frank Quitely δίνουν την καλύτερη απεικόνιση του Superman από την εποχή...Μάλλον την καλύτερη γενικά.Μόνο ο Alan Moore με τον ανθυπο-Superman Supreme κατάφερε κατι τόσο καλό. Και φυσικά έχουμε τον επικείμενο θάνατο του ήρωα, όχι από τα χέρια μια δευτεράντζας με το όνομα Doomsday αλλά από τον πάντα αγαπητά μισητό Lex Luthor. Η μεγάλη πλάκα όμως είναι πως ίσως και να τα καταφέρει να τον σκοτώσει καθώς δεν είναι κόμικ το οποίο ανήκει στο κανονικό σύμπαν της DC...



Από την άλλη πλησιάζουμε στον επίλογο της διαδρομής του Morisson σαν βασικού συγγραφέα του ενός από τους δυο κλασσικούς τίτλους με πρωταγωνιστή τον Batman. Οι παραπάνω από νοσταλγικές και φαινομενικά ασύνδετες ιστορίες όσο πλησιάζει το τέλος αρχίζουν να αλλάζουν νόημα. Ο Batman φαίνεται να την έχει πιο δύσκολα από ποτέ και αν δεν ήταν ο πλέον δημοφιλής χαρακτήρας της DC και δεν έβγαζε και ταινία θα λέγαμε πως δύσκολα θα ξεφύγει του θεριστή. Είδαμε πολλά και παρανοϊκά και άκρως απειλητικά όσο έκατσε ο Morisson στον τίτλο. Είδαμε τον γιο του Batman, ένα καθαρματάκι με το όνομα Damian, σκηνές από ένα εφιαλτικό μέλλον, παλιούς φίλους και εχθρούς ειδωμένους από ένα άλλο πρίσμα και τέλος μια κατάσταση στην οποία φαινομενικά ο Batman για πολύ καιρό μετά δεν έχει τον πρώτο λόγο. Είδαμε την αμφιβολία! Μπρρρ...Zur En Arrh!

Αλλά ας μην γίνω τόσο κακούλης στο Giant Astonishing Xmen... Ήταν πραγματικά πολύ καλό. Απλώς εχώ μια μικρή παύλα τεράστια αδυναμία στον Bats και το All Star Supes μάλλον έπαιζε από την αρχή χωρίς αντίπαλο. Τώρα η μεγάλη απορία μου είναι η εξής: στην συνέχεια του Astonishing από τον Warren Ellis θα δούμε τον καλό Ellis του Planetary και του Nextwave ή τον κακό Ellis του Ultimate FF κτλ; Πάντως το hype της περιόδου Whedon δεν θα υπάρχει.