Κυριακή 4 Απριλίου 2010

Πασχαλινά νέα! Νυχτερίδες και γιατροί.



Αρκετά σημαντικά πράγματα συνέβησαν αυτές τις μέρες και όχι, μέσα σε αυτά, δεν συμπεριλαμβάνω την γιορτή για την ανάσταση του θεανθρώπου κατά κόσμον Ιησού Χριστού από την Ναζαρέτ.

- Στο Wondercon λοιπόν ο συγγραφέας Greg Rucka ανακοίνωσε πως σταματά να δουλεύει για την DC. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα να βρίσκεται σε κίνδυνο το μέλλον της Batwoman. Ο Rucka είχε απ'ότι φαίνεται συγκεκριμένες ιδέες και πλάνο για το που θα πάει η ιστορία της Kate Kane. O συνεργάτης του στο εκπληκτικό Elegy, ο καλλιτέχνης JH Williams III στο προσωπικό του blog ελπίζει πως η DC δεν θα αφήσει αυτό τον σημαντικό χαρακτήρα έτσι. Μακάρι. Η Kate Kane ήταν ένα από τα καλύτερα πράγματα που συνέβησαν στους Bat-τίτλους. Η ιστορία των Rucka και JH Williams III ήταν ένα από τα καλύτερα πράγματα που συνέβησαν φέτος στον κόσμο των comics.

Τι θα μπορούσε να γίνει όμως; Ο Rucka ήταν ένας από τους καλύτερους συγγραφείς που είχε η DC. Δεν ήταν ποτέ από τους αγαπημένους μου αλλά ήταν πάντα αξιοπρεπής και επίσης πάντα τον εκτιμούσα. Με το Elegy ανέβηκε η εκτίμησή μου. Το κενό του δεν είναι μόνο δυσαναπλήρωτο γιατί ήταν ικανός αλλά και γιατί αυτός είχε κάνει τον σχεδιασμό για τον χαρακτήρα της Batwoman. O μόνος αυτή την στιγμή που θα μπορούσε να κάνει κάτι αντίστοιχο και να συνεργαστεί εξίσου καλά με τον JH Williams θα ήταν ο Grant Morrison αλλά έχει πολλά στα χέρια του αυτήν την στιγμή και αναρωτιέται κανείς αν θα έριχνε τον εγωισμό του για να γίνει κάτι σαν ghost writer του Rucka. Αχ, η ελπίδα πεθαίνει πάντα τελευταία.

-Λοιπόν, εκτός από την ανάσταση συμβαίνουν και άλλα θαύματα. Όπως ανακοινώθηκε στο επίσημο blog της DC τον Φλεβάρη του 2011 θα συνεχιστεί και θα τελειώσει με έξι τεύχη σε έξι μήνες η μίνι σειρά All Star Batman and Robin The Boy Wonder.Δηλαδή, τρεισήμισι χρόνια μετά από το τελευταίο τεύχος θα δούμε την συνέχεια η οποία θα έχει και άλλο όνομα, θα ονομάζεται Dark Knight: Robin. Αλλά ποια είναι η ιστορία αυτής;

Η αμφιλεγόμενης αξίας αυτή σειρά που προσωπικά μου άρεσε και την έβρισκα πάντα πολύ διασκεδαστική είχε ξεκινήσει το καλοκαίρι του 2005 και μέσα σε τρία χρόνια είχε βγάλει μόνο 10 τεύχη. Ήταν μια προσπάθεια της DC να δώσει σε διάσημους δημιουργούς τους δυο πιο διάσημους ήρωές της σε ένα Elseworlds περιβάλλον ώστε να μπορούν να πειραματιστούν χωρίς εμπόδια. Το All Star Superman των Morrison - Quitely ήταν αριστουργηματικό. To All Star Batman των Miller - Lee προβληματικό. Το All Star Superman ξεκίνησε αργότερα, τέλειωσε νωρίτερα, σάρωσε βραβεία και την εκτίμηση του αναγνωστικού κοινού. Το All Star Batman κυκλοφορούσε όλο και πιο αργά μέχρι που σταμάτησε να κυκλοφορεί εντελώς ενώ δεν έγινε ποτέ πραγματικά αρεστό ενώ έδωσε νέα πολεμοφόδια στους επικριτές του Miller και στην παρακμή που φαίνεται να έχουν οι τελευταίες του δουλειές.

- O 11ος Doctor είναι εδώ και διαγράφει από την μνήμη μας το μέτριο στην καλύτερη περίπτωση τέλος του 4ου κύκλου και ένα σωρό από αδιάφορα specials που ακολούθησαν. O Moffat, χτες, λίγο πριν την ανάσταση μας έκανε το καλύτερο δώρο και αποζημίωσε όσους τον εμπιστεύονταν τυφλά τόσο καιρό. Ναι, υπάρχουν προβληματάκια στο νέο επεισόδιο αλλά αυτά εντοπίζονται εύκολα, λίγο η νέα μουσική στους τίτλους αρχής που δεν έχει συνηθιστεί ακόμη και περισσότερο τα εφέ που μάλλον προδίδουν πτώση του budget. Όλα τα υπόλοιπα είναι καλύτερα και εννοώ όλα!

Το γράψιμο του Moffat είναι καλύτερο από αυτό του Davies αλλά αυτό το ξέραμε. Αυτό που δεν ξέραμε μέχρι τώρα είναι πως θα τα κατάφερνε o πρώτος σε ένα επεισόδιο που θα έπρεπε να είναι πιο "ελαφρύ" από αυτά που έγραφε συνήθως στην σειρά. Ε, λοιπόν τα κατάφερε πολύ καλά. Διπλό το επεισόδιο αλλά πέρναγε νεράκι, χωρίς χαμένο χρόνο, χωρίς στιγμές αμηχανίας, με δαιμονιώδη δράση ώρες ώρες αλλά και παύσεις όποτε έπρεπε.Υπήρχαν ταχύτατες εναλλαγές από την κωμωδία στον τρόμο και τούμπαλιν οι οποίες φαίνονταν απολύτως φυσικές και εδώ παίρνει εύσημα και ο σκηνοθέτης Adam Smith.

Αφήνω την Karen Gillan στην άκρη γιατί κανείς δεν έκανε παράπονα για δαύτη. Όχι πως θα υπήρχαν πολλά γι'αυτήν μετά το "Eleventh Hour" έτσι κι αλλιώς. Παράπονα υπήρχαν για την επιλογή του Matt Smith σαν Doctor. E, λοιπόν, ήδη από το πρώτο δεκάλεπτο ο Tennant είχε ξεχαστεί και ο Smith φάνταζε στα μάτια μου ως πολύ καλύτερος από τον προκάτοχό του. Αυτό δεν συμβαίνει συχνά με μένα όσον αφορά τις εναλλαγές του πρωταγωνιστή στην σειρά. Όταν έφυγε ο Eccleston έκανα αμάν μέχρι να συνηθίσω τον Tennant και θυμάμαι πως όταν ήμουν μικρούλης και έβλεπα στην κρατική Doctor Who πως όταν τέλειωσαν τα επεισόδια του Tom Baker και εμφανίστηκε ο Peter Davison σταμάτησα να βλέπω για ένα διάστημα, δεν τον μπορούσα τον "νέο" Doctor.

Πολυλογώ όμως. Τελικά ο Rich Johnston τα είπε όλα με πολύ πιο απλό και περιεκτικό τρόπο: In Moffat We Trusted - and aren't we glad we did?

Δεν υπάρχουν σχόλια: