Δεν μπορώ να θυμηθώ από πότε έχω να ευχαριστηθώ πραγματικά ένα comic με τον Conan!
Το Conan The Barbarian #1 αποτελεί άλλο ένα πρώτο τεύχος, από τα πολλά που μας έχει συνηθίσει η Dark Horse από τότε που πήρε τα δικαιώματα του Κιμμέριου και άρχισε να εκδίδει τις περιπέτειές του. Αυτό το τεύχος, γραμμένο από τον Brian Wood, σχεδιασμένο από την Becky Cloonan και χρωματισμένο από τον Dave Stewart είναι ό,τι καλύτερο εδώ και πάρα πολύ καιρό. Οι Wood και Cloonan αποφασίζουν να διηγηθούν την ιστορία του Conan και της πειρατίνας Belit και του καταραμένου τους έρωτα. Τα καταφέρνουν άψογα στο πρώτο τεύχος δίνοντάς μας έναν Conan λιγότερο βάρβαρο και περισσότερο "scoundrel" και μια Belit χυμώδη και τόσο χλωμή που να μοιάζει με δαιμόνισσα. Αγωνιώ για το επόμενο αν και η ιστορία είναι πασίγνωστη!
Τι φοβόμασταν με το Batwoman; Πως όταν ο JHWIII περιοριστεί στα συγγραφικά του καθήκοντα θα έχουμε να κάνουμε με ένα comic που έκρυβε τις αδυναμίες του χάρη στην τέχνη του στο σχέδιο. Τι βλέπουμε στο Batwoman #6; Πως κάτι τέτοιο δεν συμβαίνει. Ναι, η Amy Reeder φυσικά και δεν φτάνει τον προκάταχό της αλλά κάνει καλή δουλειά ενώ ο JHWIII ενώ δεν είναι μεγάλος συγγραφέας αποδεικνύει πως είναι αρκετά καλός συγγραφέας και πως καταφέρνει να οδηγεί τον σχεδιαστή του στα ίδια μονοπάτια που βάδιζε και ο ίδιος. Πολύ καλό τεύχος, δεν φτάνει τα επίπεδα των προηγουμένων αλλά στέκεται όσο καλύτερα γίνεται.
Με το Batman And Robin #6 δεν υπάρχουν τέτοια προβλήματα. Ακριβώς ίδια δημιουργική ομάδα, ακριβώς η ίδια καλή ποιότητα. Ο Damian όπως είδαμε στο προηγούμενο τεύχος συνεργάζεται με τον Ducard ενώ ο Bruce κάνει υπεράνθρωπη προσπάθεια να τον βρει. Όπως όλα όσα σχετίζονται με αυτό το βρωμόπαιδο έτσι και σε αυτήν την περίπτωση υπάρχουν πράγματα τα οποία είναι πιο σύνθετα και συνάμα πιο απλά απ'όσο φαίνονταν. Με αυτόν τον τρόπο οδηγούμαστε στις τελευταίες όλο αγωνία σελίδες που μας κάνουν να περιμένουμε το επόμενο τεύχος με ανυπομονησία.
Συνεχίζω με το καλό αλλά όχι τόσο καλό Deathstroke #6. Λιγοστή ιστορία, αναμενόμενη και η νεκρανάσταση του τέλους. Βέβαια, ακόμα κι έτσι καλύτερο θα'ναι σε σχέση με το πως θα γίνει όταν το πιάσει ο Liefeld. To Demon Knights #6 πατάει πάνω σε όλα τα D&D κλισέ αλλά συνεχίζει να είναι εξαιρετικά ευχάριστο σαν ανάγνωσμα. Στο Frankenstein Agent Of S.H.A.D.E. #6 ο Lemire δανείζεται από το Watchmen και μαζί με όσα έχουν προηγηθεί πλάθει μια εξαιρετικά ενδιαφέρουσα ιστορία.
Το Green Lantern #6 είναι εντάξει αν και λίγο κατώτερο των προηγουμένων καθώς λείπει ο Doug Mahnke. To Resurrection Man #6 είναι κάτι τις λιγότερο ενδιαφέρον και αυτό από το προηγούμενο τεύχος αν και έχει μια δυο καλές σκηνές προς το τέλος. Το Batgirl #6 είναι συμπαθές, δεν περιμένω πολλά από αυτόν τον τίτλο όμως. Το Superboy #6 μάλλον είναι μέτριο προς κακό. Κρίμα, ήταν ενδιαφέρον στο ξεκίνημά του. Έχασε λάδια ο Lobdell.
Περνάω στο Unwritten #34. Κι ενώ οι ενστάσεις μου για τον M.K. Perker συνεχίζουν να υπάρχουν το συγκεκριμένο τεύχος είναι πολύ καλό. Όχι πως κάνει πολύ καλύτερη δουλειά, απλώς οι Carrey και Cross κάνουν πολύ καλή δουλειά και παραδίδουν ένα σημαντικό, χάρη σ'αυτά που γίνονται και λέγονται, τεύχος. Επική η στιγμή που ο Savoy ανακαλύπτει κάποια από τα πλεονεκτήματα του να είναι κάποιος βρικόλακας.
Το New Mutants #37 είναι ένα πάρα πολύ διασκεδαστικό τεύχος. Ο Διάβολος λοιπόν βγαίνει ραντεβού με την Amara και συμβαίνουν πολλά διασκεδαστικά, αστεία και χαριτωμένα πράγματα. Ενώ θα μπορούσε να είναι ένα καταστροφικό τεύχος οι Abnett/Lanning και Lopez/Lopez κατάφεραν να κάνουν κάτι αρκετά όμορφο και ταυτόγχρονα ταιριαστό με την γιορτή του Αγίου Βαλεντίνου.
To Wolverine And The X-Men #5 είχε όλα τα εχέγγυα για να είναι ένα εξαιρετικό τεύχος. Δεν είναι όμως. Η χωρίς λόγο μπερδεμένη ιστορία που συνοδεύεται με έναν ακατανόητο χαμό στο τι γίνεται σε κάθε σελίδα και οι χαρακτήρες που συστήνονται ακόμη μια φορά μέσω των λεγομένων τους το κάνει να είναι απλώς καλό. Κοίτα να δεις. Και νόμιζα πως επιτέλους θα αρχίσει πραγματικά να μου αρέσει αυτό το comic μετά το προηγούμενο τεύχος.
Τελειώνω αυτό το ποστ με την νέα σειρά παραγωγής Robert Kirkman και την γνωστή σειρά παραγωγής Joss Whedon. To Thief Of Thieves #1 φαίνεται αρκετά ενδιαφέρον στο εισαγωγικό του τεύχος. Συγγραφέας ο Nick Spencer και σχεδιαστής ο Shawn Martinbrough. Αντίθετα, το Buffy The Vampire Slayer Season 9 #6 έχει χάσει σχεδόν κάθε ενδιαφέρον. Την γκάστρωσε ο γκόμενος της αδερφής της; Δεν με νοιάζει. Όπως δεν θέλω να βλέπω να εμφανίζονται μερικοί από τους πιο βαρετούς χαρακτήρες της τηλεοπτικής σειράς. Νωρίς νωρίς έγινε σκουπίδι.
Τι φοβόμασταν με το Batwoman; Πως όταν ο JHWIII περιοριστεί στα συγγραφικά του καθήκοντα θα έχουμε να κάνουμε με ένα comic που έκρυβε τις αδυναμίες του χάρη στην τέχνη του στο σχέδιο. Τι βλέπουμε στο Batwoman #6; Πως κάτι τέτοιο δεν συμβαίνει. Ναι, η Amy Reeder φυσικά και δεν φτάνει τον προκάταχό της αλλά κάνει καλή δουλειά ενώ ο JHWIII ενώ δεν είναι μεγάλος συγγραφέας αποδεικνύει πως είναι αρκετά καλός συγγραφέας και πως καταφέρνει να οδηγεί τον σχεδιαστή του στα ίδια μονοπάτια που βάδιζε και ο ίδιος. Πολύ καλό τεύχος, δεν φτάνει τα επίπεδα των προηγουμένων αλλά στέκεται όσο καλύτερα γίνεται.
Με το Batman And Robin #6 δεν υπάρχουν τέτοια προβλήματα. Ακριβώς ίδια δημιουργική ομάδα, ακριβώς η ίδια καλή ποιότητα. Ο Damian όπως είδαμε στο προηγούμενο τεύχος συνεργάζεται με τον Ducard ενώ ο Bruce κάνει υπεράνθρωπη προσπάθεια να τον βρει. Όπως όλα όσα σχετίζονται με αυτό το βρωμόπαιδο έτσι και σε αυτήν την περίπτωση υπάρχουν πράγματα τα οποία είναι πιο σύνθετα και συνάμα πιο απλά απ'όσο φαίνονταν. Με αυτόν τον τρόπο οδηγούμαστε στις τελευταίες όλο αγωνία σελίδες που μας κάνουν να περιμένουμε το επόμενο τεύχος με ανυπομονησία.
Συνεχίζω με το καλό αλλά όχι τόσο καλό Deathstroke #6. Λιγοστή ιστορία, αναμενόμενη και η νεκρανάσταση του τέλους. Βέβαια, ακόμα κι έτσι καλύτερο θα'ναι σε σχέση με το πως θα γίνει όταν το πιάσει ο Liefeld. To Demon Knights #6 πατάει πάνω σε όλα τα D&D κλισέ αλλά συνεχίζει να είναι εξαιρετικά ευχάριστο σαν ανάγνωσμα. Στο Frankenstein Agent Of S.H.A.D.E. #6 ο Lemire δανείζεται από το Watchmen και μαζί με όσα έχουν προηγηθεί πλάθει μια εξαιρετικά ενδιαφέρουσα ιστορία.
Το Green Lantern #6 είναι εντάξει αν και λίγο κατώτερο των προηγουμένων καθώς λείπει ο Doug Mahnke. To Resurrection Man #6 είναι κάτι τις λιγότερο ενδιαφέρον και αυτό από το προηγούμενο τεύχος αν και έχει μια δυο καλές σκηνές προς το τέλος. Το Batgirl #6 είναι συμπαθές, δεν περιμένω πολλά από αυτόν τον τίτλο όμως. Το Superboy #6 μάλλον είναι μέτριο προς κακό. Κρίμα, ήταν ενδιαφέρον στο ξεκίνημά του. Έχασε λάδια ο Lobdell.
Περνάω στο Unwritten #34. Κι ενώ οι ενστάσεις μου για τον M.K. Perker συνεχίζουν να υπάρχουν το συγκεκριμένο τεύχος είναι πολύ καλό. Όχι πως κάνει πολύ καλύτερη δουλειά, απλώς οι Carrey και Cross κάνουν πολύ καλή δουλειά και παραδίδουν ένα σημαντικό, χάρη σ'αυτά που γίνονται και λέγονται, τεύχος. Επική η στιγμή που ο Savoy ανακαλύπτει κάποια από τα πλεονεκτήματα του να είναι κάποιος βρικόλακας.
Το New Mutants #37 είναι ένα πάρα πολύ διασκεδαστικό τεύχος. Ο Διάβολος λοιπόν βγαίνει ραντεβού με την Amara και συμβαίνουν πολλά διασκεδαστικά, αστεία και χαριτωμένα πράγματα. Ενώ θα μπορούσε να είναι ένα καταστροφικό τεύχος οι Abnett/Lanning και Lopez/Lopez κατάφεραν να κάνουν κάτι αρκετά όμορφο και ταυτόγχρονα ταιριαστό με την γιορτή του Αγίου Βαλεντίνου.
To Wolverine And The X-Men #5 είχε όλα τα εχέγγυα για να είναι ένα εξαιρετικό τεύχος. Δεν είναι όμως. Η χωρίς λόγο μπερδεμένη ιστορία που συνοδεύεται με έναν ακατανόητο χαμό στο τι γίνεται σε κάθε σελίδα και οι χαρακτήρες που συστήνονται ακόμη μια φορά μέσω των λεγομένων τους το κάνει να είναι απλώς καλό. Κοίτα να δεις. Και νόμιζα πως επιτέλους θα αρχίσει πραγματικά να μου αρέσει αυτό το comic μετά το προηγούμενο τεύχος.
Τελειώνω αυτό το ποστ με την νέα σειρά παραγωγής Robert Kirkman και την γνωστή σειρά παραγωγής Joss Whedon. To Thief Of Thieves #1 φαίνεται αρκετά ενδιαφέρον στο εισαγωγικό του τεύχος. Συγγραφέας ο Nick Spencer και σχεδιαστής ο Shawn Martinbrough. Αντίθετα, το Buffy The Vampire Slayer Season 9 #6 έχει χάσει σχεδόν κάθε ενδιαφέρον. Την γκάστρωσε ο γκόμενος της αδερφής της; Δεν με νοιάζει. Όπως δεν θέλω να βλέπω να εμφανίζονται μερικοί από τους πιο βαρετούς χαρακτήρες της τηλεοπτικής σειράς. Νωρίς νωρίς έγινε σκουπίδι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου