Ξεκίνησε το Before Watchmen και δεν ξέρω πως να το διαχειριστώ. Ουφ, ας ξεκινήσω το ποστ παραδοσιακά.
To Swamp Thing #10 είναι αρκετά καλό. O Snyder μαζί με τον γνώριμό του Francavilla γεμίζουν καλά το κενό έως ότου την εμφάνιση ενός "παλιού γνωστού". Το Animal Man #10 όμως είναι το καλύτερο εκ των δυο. Lemire και Pugh χωρίζουν την πλοκή στα δυο. Από την μια διαβάζουμε τις περιπέτειες του Buddy εκεί που είναι αυτήν την στιγμή και από την άλλη απολαμβάνουμε την συνάντηση της οικογένειάς του με την "Justice League Dark". O Lemire αποδεικνύει άλλη μια φορά πόσο καλύτερα γράφει αυτούς τους χαρακτήρες σε σχέση με τον Milligan δίνοντάς άλλον έναν λόγο να ξαναπιάσει κάποιος το JLD σε περίπτωση που είχε απογοητευτεί.
Το Action Comics #10 είναι καλό. Σου αφήνει μια αίσθηση αβεβαιότητας αν και αυτήν την φορά είναι ηθελημένη και δικαιολογημένη και όχι επειδή το κόμικ προχωρά χωρίς κάποια κατεύθυνση. Ο Morrison δεν τα έχει καταφέρει εδώ που τα λέμε και τόσο καλά. 10 τεύχη μετά θα περίμενε κανείς κάτι παραπάνω από αυτόν, ιδιαίτερα αν σκεφτούμε τι είχε πετύχει με το All Star Superman.
Πριν καταπιαστώ με το Before Watchmen θα μιλήσω για το Dial H #2. Ναι, είναι πάλι καλό. Μεγάλη φαντασία στην δημιουργία των διαφόρων μορφών που παίρνει ο παχύσαρκος καπνιστής ήρωάς μας και πολύ μυστήριο. Κι εντάξει, καλός ο Mieville μα να δώσουμε και πολλά εύσημα στον Santolouco γι'αυτό το παρανοϊκό περιβάλλον που καταφέρνει να αποδώσει.
Τρεις παραγράφους μετά, πιστεύω πως μπορώ να μιλήσω για το Before Watchmen - Minutemen #1. Πρώτη εντύπωση; Δεν είναι άσχημο. Δυστυχώς γι'αυτό όμως δεν μπορεί να λειτουργήσει καλά αν δεν έχεις διαβάσει το Watchmen. Και φυσικά αν έχεις διαβάσει το Watchmen είσαι, εδώ που τα λέμε δίκαια, αρνητικά προκατειλημμένος απέναντί του. Πολύ ταλαντούχος ο Darwyn Cooke, δεν θα μπορούσε όμως να βρει ένα πιο αμφιλεγόμενο πρότζεκτ το οποίο δεν φτάνει στο παραμικρό την αξία του υλικού στο οποίο πατάει.
Κάπου εδώ ανεβάζω στροφές και ξεπετάω γρήγορα μερικά τεύχη. Το Detective Comics #10 διαβάζεται. Τα Earth 2 #2 και World's Finest #2 απλώς είναι εντάξει αν και τα προηγούμενα τεύχη τους ήταν καλύτερα. Το Green Arrow #10 είναι ενδιαφέρον μα τίποτα σπουδαίο. Το Batwing #10 μάλλον δεν αξίζει. Για το Stormwatch #10 δεν θα πω γνώμη μέχρι να δω και το επόμενο. Για να δούμε τι θα κάνει εδώ ο Milligan χωρίς να έχει crossover στα πόδια του.
Από την Vertigo υπάρχει το πολύ καλό Fairest #4. Οι Willingham και Jimenez παραδίδουν ένα πανέξυπνο τεύχος το οποίο συνδυάζει υπέροχα της διηγήσεις του μπλε imp και όσων συμβαίνουν στο παγωμένο κάστρο της Lumi. Επίσης δίδεται μια πολύ καλή εξήγηση για τις αλλαγές του χαρακτήρα της. Αλλιώς την γνωρίσαμε στο Jack of Fables και αλλιώς στο Fables. Επίσης υπάρχει και το πάντα καλό I Zombie #26 στο οποίο ο κόσμος βρίσκεται ένα βήμα πριν την έλευση του Xitalu και την ολική καταστροφή.
Από ανεξάρτητα υπάρχει το Thief Of Thieves #5 στο οποίο έχουμε flashbacks και σχεδιασμό ληστείας με σκοπούς πέραν αυτής όμως. Καλό. Επίσης υπάρχει το X-O Manowar #2. Κάθισα και το διάβασα μαζί με το πρώτο του τεύχος και το βρήκα αρκετά ενδιαφέρον. Αποτελεί reboot του παλιού comic της Valiant με το οποίο δεν είχα ασχοληθεί ποτέ και τώρα σκέφτομαι πως ίσως έπρεπε. Τέλος πάντων.
Περνάω στην Marvel και στο πυρηνικό ολοκαύτωμα που λέγεται Avengers Vs X-Men #5. Όση καλή θέληση και να χε κάποιος να μην το κακοχαρακτηρίσει φαντάζομαι θα την έχασε εδώ. Πόσο φόλα πια ρε Marvel; Το μόνο θετικό που μπορώ να βρω σε αυτήν τήν μόνο για κανιβαλισμό σειρά είναι πως δεν την σχεδιάζει ο Rob Liefeld. Ψιλοχάλια είναι και το Avengers Academy #31. Έχουν πέσει ποιοτικά πολλοί τίτλοι της Marvel που παλιά τουλάχιστον διαβάζονταν.
Καλύτερα τα πράγματα στο αξιοπρεπές Age Of Apocalypse #4. Χεχ, ποιος θα το λεγε. Και πολύ καλύτερα όπως συνήθως στο Ultimate Comics Spider-Man #11. Η συνεργασία θείου Prowler και ανιψιού Spidey δοκιμάζεται και ο δεύτερος πρέπει να πάρει μια γενναία απόφαση. Bendis και Marquez σε φόρμα ενώ η θεία May και η Gwen επιτέλους επιστρέφουν!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου